Choroba lokomocyjna

Witam moja suczka, 4, 5 letnia wyżełka szorstkowłosa nie lubi podróżowania autem, jako szczeniak wymiotowała, na etapie dorosłosci strasznie sie ślini, na sam widok walizek juz kapie jej z pyska, czasem sytuacja wymaga podróżowania, sa to miejsca gdzie lubi przebywac, ale stres jest niezmienny, nawet gdy wracamy do domu. Suczka ani razu nie wskoczyła sama do auta, trzeba umiejetnie ja tam zapakowac, pamietajac aby nie zrobic sobie i jej krzywdy, a pies wazy 30 kg. Był czas ze stosowałam rozne leki, od weterynarza i sklepu zoologicznego, na samym koncu podałam ludzki srodek, ale zaden nie przyniosł zamierzonego efektu. Prosze o jakąkolwiek pomoc

Witam Panią; Nie wiem jakie środki były stosowane, jednak przy objawach choroby lokomocyjnej istotny jest nie tylko dobór odpowiedniego leku/preparatu, lecz również dopasowanie konkretnej dawki, przy której objawy się zmniejszają. Tutaj lekarz prowadzący powinien dobrać odpowiednią dawkę. Polecam również poniższy artykuł: Choroba lokomocyjna u psa, Pozdrawiam. K. G


Dane zanonimizowane
Odpowiedzi udzielił lekarz weterynarii, konsultant portalu vetopedia.
Uwaga! Porada internetowa nie zastąpi badania i nie można jej traktować jako diagnozy. Jedyny właściwy wynik i diagnozę moża otrzymać w gabinecie weterynaryjnym po dokładnym zbadaniu zwierzaka przez lekarza weterynarii.